5.1 ΜΙΑ ΝΕΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΙΔΕΑ
Φορολογία προσώπων και επιχειρήσεων στο 10% για το σύνολο του εισοδήματος και έξτρα για το εισόδημα που συνεισφέρει στο ισοζύγιο της χώρας 10% + χ. Όπου χ είναι μια μεταβλητή όπου εξαρτάται από το ισοζύγιο, χ = σύνολο εισαγωγών / έλλειμμα το ποσοστό του επί του ΑΕΠ και τη φορολογική βάση
· Εφόσον το ισοζύγιο έχει έλλειμμα, τότε το χ = 125% *χ.
· Εφόσον το ισοζύγιο είναι πλεονασματικό, τότε το χ = -χ *50%.
Πλέον, με τις συνθήκες που έχουν υπογραφεί, ο σκοπός της οικονομικής πολιτικής − που είναι η τόνωση της ζήτησης για εγχώρια αγαθά, άρα και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, άρα και η μείωση της ανεργίας – δεν μπορεί να επιτευχθεί. Η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο, εάν οι πολίτες της χώρας δαπανούν το εισόδημά τους σε αγαθά που παράγονται σε άλλες χώρες.
Σε συνέχεια της προσπάθειας μας να εξηγήσουμε την νέα διανομή εισοδήματος, σας παρουσιάζουμε μία ριζοσπαστική νέα ιδέα: τον φόρο ισολογισμού∙ που πλέον καθιστά τον πολίτη κάθε χώρας συνυπεύθυνο με την κυβέρνηση του, στο οικονομικό ισοζύγιο της χώρας. Ο φόρος αυτός είναι μεταβλητός κάθε έτος, διότι κάθε οικονομικό έτος μεταβάλλεται και το έλλειμμα ή το πλεόνασμα του ισολογισμού. Συνεπώς είναι ένας δίκαιος φόρος, σε περίπτωση που ο ισολογισμός είναι πλεονασματικός σε ποσοστό 30%, τότε η φορολογία προσώπων και επιχειρήσεων για το επόμενο οικονομικό έτος διαμορφώνεται στο 10% +(-30%/2 )= -5% για το δηλωμένο ποσό που έχει συμμετέχει στο ισοζύγιο της χώρας και για πρώτη φορά οι φορολογούμενοι παίρνουν επιστροφή φόρου για ορισμένα από τα ευρώ που κερδίζουν στη χώρα. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, το φαινόμενο της φοροδιαφυγής ή της φόρο- αποφυγής θα εκλείψει! Στο παραπάνω παράδειγμα του πλεονασματικού ελλείμματος, γιατρός ο οποίος θα δηλώσει εισόδημα 100.000, θεωρητικά μπορεί να πάρει επιστροφή έως και 5000!! Μάλλον θα έχουμε περιπτώσεις που θα δηλώνονται περισσότερα εισοδήματα.
Όμως τι σημαίνει πρακτικά έλλειμμα στον ισολογισμό;
Υποθέτουμε ότι ξαφνικά πριν χρόνια η Φρουτοπία - προβατοπία απομονώθηκαν από τον υπόλοιπο κόσμο και ανταλλάσουν προϊόντα μόνο μεταξύ τους. Οι δύο αδελφές χώρες έχουν το ίδιο νόμισμα, άρα δεν μπορούν να το υποτιμήσουν και δεν μπορεί η μία χώρα να βάλει φόρο εισαγωγών, έχουμε ζώνη ελεύθερου εμπορίου.
Διαλέξαμε αυτές τις χώρες για να δείξουμε ακριβώς το μέγεθος του προβλήματος, λόγω της μεγάλης διαφοράς εισαγωγών και εξαγωγών.
ΠΗΓΗ : ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΦΡΟΥΤΟΠΙΑΣ
Με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα, υπολογιζόμενο κατά το 2010 στα 17.048 ευρώ, η Προβατοπία συγκαταλέγεται ανάμεσα στις υψηλά εισοδηματικές οικονομίες. Το ΑΕΠ της χώρας είναι περίπου 14.280 εκ. ευρώ και το έλλειμμα με τη Φρουτοπία για το 2010 είναι 722 εκ. Αν το διαιρέσουμε με τον πληθυσμό (800.000 περίπου), βρίσκουμε ότι το έλλειμμα είναι 902 ευρώ ανά κάτοικο. Οι επιλογές της κυβέρνησης είναι:
Α. να ανεβάσει την φορολογία, άρα και να μειώσει το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού της, ή
Β. να μειώσει τους μισθούς (κάτι το οποίο είναι ανάλογο με το προηγούμενο μέτρο) για να μειωθούν οι εισαγωγές και να αυξηθούν οι εξαγωγές ή ένα συνδυασμό των ανωτέρω.
Μια άλλη λύση θα ήταν να τυπώσει απλά 722 εκ ευρώ, κάτι που γίνεται με το τύπωμα ομολόγων και έτσι μετατίθεται το πρόβλημα αυξημένο στις μελλοντικές γενεές. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα έρχεται ο φόρος ισολογισμού να λύσει το πρόβλημα, κάνοντας συνυπεύθυνο τον πολίτη ή την οικονομική μονάδα, και το κυριότερο κατανέμοντας τα βάρη του προβλήματος αναλογικά σε εκείνους που το δημιουργούν.
Έστω ότι η φορολογική βάση της χώρας είναι 200.000 (υποθετικό νούμερο) και αποτελείται από μισθωτούς αυτοαπασχολούμενους και επιχειρήσεις. Το χρέος των 722 ανά πολίτη τώρα αντιστοιχεί σε 5*722 = 3.610 ανά φορολογούμενο. Θα κατανεμηθεί σαν ποσοστό ως εξής: Περιμένουμε ότι το συνολικό εισόδημα που θα δηλωθεί θα είναι 10.000 εκ. ευρώ άρα με τον τύπο (722/10.000)*100 έχουμε 7,22% ανά πολίτη. Ανά φορολογούμενο 36,1%.
Ο φόρος ισολογισμού τώρα υπολογίζεται ως εξής χ = σύνολο εισαγωγών / έλλειμμα = 722/861 =84%.
· Εφ’ όσον το ισοζύγιο έχει έλλειμμα, τότε το χ = 125% *χ.
· Άρα χ = 125%*84 = 105%.
· Άρα:
Φόρος Νο 1: Φορολογία προσώπων και επιχειρήσεων στο 10% + χ. Όπου χ είναι 105%, άρα
Φόρος Νο 1: Φορολογία προσώπων και επιχειρήσεων = 115%.
Φαίνεται υπερβολικός, έτσι; Εάν έχεις εισόδημα 10.000 χρωστάς στο κράτος 11.500! Γι’ αυτό διαλέξαμε αυτό το παράδειγμα. Τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ο φόρος ισολογισμού 115% υπολογίζεται αφού αφαιρέσουμε τα έξοδα που γίνονται στη χώρα , για το σύνολο του εισοδήματος ισχύει ο φόρος 10% . Για να το κατανοήσουμε ας δούμε τι θα πληρώσει φορολογούμενος με εισόδημα 30.000€ με το επόμενο παράδειγμα :
Ο συνολικός φόρος που πρέπει να πληρώσει ο φορολογούμενος είναι 6.150€. Σαν σύνολο είναι ως ποσοστό του εισοδήματος 20,5%. Μπορεί να φαίνεται μεγάλο, αλλά είναι και πάλι μικρότερο, από το ποσό που πληρώνουν οι φορολογούμενοι στις περισσότερες χώρες. Οι υψηλοί φόροι, αποθαρρύνουν τους ανθρώπους από το να δουλέψουν περισσότερο. Κανείς δεν θέλει να μοιράζεται τον κόπο του με το κράτος, ειδικά τα άτομα που καταλαβαίνουν ότι τους φόρους τους, δηλαδή τον κόπο τους, άλλοι καταχρώνται. Στο παράδειγμά μας είναι λογικό ο φορολογούμενος την επόμενη χρονιά να μην ξαναγοράσει εισαγόμενα προϊόντα, αυξάνοντας την παραγωγή ο ίδιος (η χώρα του). Εφ’ όσον αγοράσει μόνο τα μισά, αντί για 3.000 δηλαδή, 1.500€ σε αξία, θα δει το εισόδημά του να αυξάνεται
Εφόσον όλοι οι συμπολίτες του στην προβατοπία ακολουθήσουν το παράδειγμα του , και αυξάνονται και οι εξαγωγές , θα έχουμε μετατροπή του ελλείμματος σε πλεόνασμα . Εξαγωγές 570 εκ και εισαγωγές 430 εκ . Ο φόρος ισολογισμού τώρα υπολογίζεται ως εξής χ = σύνολο εισαγωγών / έλλειμμα =570/430 =32%.
· Εφ’ όσον το ισοζύγιο έχει πλεόνασμα, τότε το χ = -50% *χ.
· Άρα χ = -50%*32 = -32%.
Φόρος Νο 1: Φορολογία προσώπων και επιχειρήσεων στο 10% + χ. Όπου χ είναι -32%, άρα
Φόρος Νο 1: Φορολογία προσώπων και επιχειρήσεων = -22%.
Τοιουτοτρόπως, είναι λογικό να γεφυρωθεί το χάσμα στο ισοζύγιο των 2 χωρών που εξετάσαμε. Στο μεγαλύτερο ποσοστό των χωρών του πλανήτη, το έλλειμμα το οποίο έχουν στο ισοζύγιο δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, άρα και ο φόρος ισολογισμού θα είναι αρκετά μικρός. Όμως η ιδιαίτερη φύση του είναι να βοηθά τις χώρες να καλύπτουν το έλλειμμα με το παραπάνω, έτσι ώστε να μην χρειάζονται δανεισμό. Απώτερος σκοπός του φόρου ισολογισμού είναι η αύξηση και σταδιακή εξομοίωση των εισοδημάτων των ανθρώπων όλου του πλανήτη. Ο φόρος ισολογισμού είναι ένας δίκαιος φόρος, διότι πληρώνει αυτός που δημιουργεί το πρόβλημα, βάζει τον πολίτη να σκεφτεί, και τον κάνει να συμμετέχει στην λύση του προβλήματος. Ο πολίτης πρέπει να συμμετέχει στην πολιτική ζωή όσο δυνατόν περισσότερο, αντίθετα με την τακτική την οποία παρακολουθούμε μέχρι σήμερα, με καταιγισμό πολύπλοκων νομοθεσιών από ειδικούς, που σκοπό έχουν αποκλειστικά την άσκηση εξουσίας, χωρίς να μπορεί να τους γίνει κριτική, αφού είναι αδύνατον για το μέσο πολίτη να κατανοήσει το αντικείμενο κάθε ειδικού.
Ο φόρος ισολογισμού είναι ο μοναδικός φόρος στην ιστορία του πλανήτη που μια χώρα νομοθετεί έτσι ώστε να αυξηθεί η κατανάλωση στις άλλες χώρες . Μέσω τις επιστροφής χρημάτων σε περίπτωση θετικού ισολογισμού οι πολίτες ενθαρρύνονται να αυξήσουν την κατανάλωση άρα και να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους σε άλλες χώρες .
5.2 ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΦΟΡΟΥ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΥ
· Δεν υπάρχουν κλίμακες στο φόρο για το χ.
· Το χ μειώνεται για τον κάθε φορολογούμενο, ανάλογα με τις αποδείξεις που προσκομίζει. Παράδειγμα: φορολογούμενος με εισόδημα 10.000 προσκομίζει τις αποδείξεις ενοικίου 6.000 ευρώ και διάφορες αποδείξεις ύψους 4.000, προϊόντων της Προβατοπίας. Ο φόρος ισοζυγίου χ γίνεται 0, διότι ο συγκριμένος φορολογούμενος δεν είναι υπεύθυνος του ελλείμματος.
· Στις περιπτώσεις μεταφοράς χρήματος από την Προβατοπία σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, επιβάλλεται ο φόρος φπα 10% ή φόρος χ (όποιος από τους 2 είναι μεγαλύτερος), διότι το χρήμα αν και κοινό ανάμεσα στις χώρες ελεύθερης κυκλοφορίας, είναι κτήμα της χώρας από όπου παράγεται, όπως θα αναλύσουμε στην ενότητα για το χρήμα .
5.3 Σύγκριση μεταξύ φόρου ισολογισμού για τον πολίτη και τι συμβαίνει σήμερα
Στην Φρουτοπία με πληθυσμό 100 φρούτα, στο μέλλον το εισόδημα έχει ανέβει στα 18.000 φρουτοευρώ ανά φρούτο. Το έλλειμμα της Φρουτοπίας ανέρχεται σε 300.000 φρουτοευρώ και υποθέτουμε ότι η κυβέρνηση δεν χρηματοδοτεί άλλα έργα και δεν έχει άλλα έξοδα, παρά μόνο να κρατά τον ισολογισμό της ισοσκελισμένο. Ο φόρος που πρέπει να εισπράξει είναι 300.000, δηλαδή 3.000 ανά φρούτο. Στο παράδειγμά μας απομονώνουμε πάλι όλους τους παράγοντες που μπορούν να αποπροσανατολίσουν από την ουσία του προβλήματος , που είναι: ποιο είναι το πραγματικό κόστος ενός προϊόντος το οποίο εισάγεται και ποιος πραγματικά το πληρώνει, εφ’ όσον υπάρχει έλλειμμα στο ισοζύγιο. Δεν θα υπολογίσουμε επίσης το γενικό φόρο του 10% ώστε να δούμε το πρόβλημα εκεί που γεννιέται . Τα πορτοκάλια αποφασίζουν να αγοράσουν από μία Πόρσε που τόσο πολύ την αξίζουν. Ταυτόχρονα, γίνονται και κάποιες άλλες εισαγωγές σε διάφορα είδη, απαραίτητα σε όλα τα φρούτα, π.χ. φάρμακα κλπ. Στον ακόλουθο πίνακα μπορείτε να δείτε μια πρόχειρη ανάλυση του τι συμβαίνει στην Φρουτοπία:
Η κυβέρνηση έχει έλλειμμα 300.000€. Θα μπορούσε να εκδώσει ομόλογα για να το καλύψει χρεώνοντας όλα τα φρούτα, κάτι άλλωστε που συμβαίνει και στις πιο πολλές χώρες σήμερα. Αντιθέτως, απλά επιβάλει φόρο και καλύπτει το έλλειμμα. Όμως ο φόρος δεν είναι ο φόρος ισολογισμού που εμείς προτείνουμε. Είναι αναλογικός φόρος. Αποτέλεσμα είναι τα μήλα να πληρώσουν 600% περισσότερο φόρο από αυτόν που κανονικά έπρεπε να πληρώσουν, αντίθετα με τα πορτοκάλια που πληρώνουν μόλις το 12%. Στην πράξη τα μήλα πληρώνουν την μισή Πόρσε κάθε πορτοκαλιού. Πιστεύουμε ότι είναι δίκαιο να την κυκλοφορούν και τις μισές μέρες. Με μια απλή διαίρεση βλέπουμε ότι κάθε μήλο θα έπρεπε να κυκλοφορεί 20 ημέρες μια Πόρσε!!
Ας δούμε όμως πώς θα υπολογίζαμε τον φόρο, με τον φόρο ισολογισμού. Το έλλειμμα είναι 300.000 στα 600.000 και ο χ=125%*χ, άρα χ = 62,5%. Για τα μήλα το εισόδημα είναι 10.000 - αποδείξεις αξίας 9.000 για ποσά που καταναλώθηκαν στην χώρα = 1.000 *62,5% φόρος ισολογισμού, άρα φόρος 625 φρουτοευρώ. Αντίστοιχα για τα πορτοκάλια 51.000 *62,5% = 31875.
Τώρα μπορείτε να υπολογίσετε τι μέρος του πλούτου αναλογεί σε κάθε πολίτη. Βρίσκοντας το έλλειμμα μιας χώρας, και διαιρώντας το με το ποσοστό των αγορών το οποίο κάνατε, αφαιρώντας από αυτές το κέρδος του πωλητή και τον φόρο, μπορείτε να βρείτε το ποσοστό με το οποίο συμμετέχετε στο έλλειμμα. Στην συνέχεια, βρίσκοντας το ποσό φόρων που πληρώνεται σε σύγκριση με το σύνολο της χώρας, μπορείτε να υπολογίσετε και κατά πόσο παραπάνω φόροι πληρώνονται.
6.1 γιατι το διεθνες εμποριο είναι απαραιτητο
Πριν δούμε την επίδραση του φόρου ισολογισμού στο διεθνές εμπόριο, θα εξετάσουμε γιατί το διεθνές εμπόριο είναι απαραίτητο και γιατί ο ρόλος του θα πρέπει να ενισχυθεί. Βρισκόμαστε στην χώρα της Φρουτοπίας όπου τα φρούτα παράγουν φρούτα(!) που καθορίζουν την επιβίωση των πρώτων φρούτων-πολιτών και τους είναι πολύ εύκολο να τα παράγουν: χρειάζονται μόνο 3 ώρες δουλειάς για να παράγουν 3 μονάδες φρούτων που τους είναι απαραίτητες και χρειάζονται 6 ώρες για την παραγωγή 1 μονάδας ρούχων. Αντίστοιχα, στην χώρα της Προβατοπίας, όπου τα πρόβατα έχουν τις ίδιες ανάγκες, δηλαδή 3 μονάδες φρούτων και 1 μονάδα ρούχων, χρειάζονται 3 και 2 ώρες ανά μονάδα αντίστοιχα.
Ας υποθέσουμε ότι όλα τα εμπόδια εξαλείφονται. Δεν υπάρχει κόστος μεταφοράς και επιτρέπεται το ελεύθερο εμπόριο. Ποια είναι η ροή των αγαθών τώρα; Η ένδυση στην Φρουτοπία είναι ακριβότερη κατά πολύ από την παραγωγή φρούτων. Αντίθετα, στην Προβατοπία η παραγωγή φρούτων είναι ακριβότερη κατά πολύ από την ένδυση. Δεδομένων των σχετικών αυτών τιμών, σύντομα θα μεταφέρονται τρόφιμα από την Φρουτοπία στην Προβατοπία και ρουχισμός από την Προβατοπία στην Φρουτοπία. Στην Φρουτοπία, καθώς τα είδη ιματισμού διεισδύουν, τα φρούτα που παράγουν υφάσματα θα δουν τις τιμές να πέφτουν και τα κέρδη τους να συρρικνώνονται, με αποτέλεσμα πολλά φρούτα να αποσυρθούν από την παραγωγή υφασμάτων. Στο παράδειγμά μας (που πήραμε ακραίες τιμές) το πιο πιθανό είναι όλα τα φρούτα να αποσυρθούν από την παραγωγή υφασμάτων και να απασχοληθούν στην παραγωγή μόνο φρούτων. Αντίστοιχα στην Προβατοπία θα απασχοληθούν με την παραγωγή μόνο υφασμάτων. Στην Φρουτοπία αποφασίζουν να αγοράζουν τα ρούχα από την Προβατοπία και αντίστοιχα στην Προβατοπία τα φρούτα από την Φρουτοπία.
Με το ελεύθερο εμπόριο οι περιοχές έχουν τροποποιήσει τις παραγωγικές τους δραστηριότητες. Σε συνθήκες ελεύθερου εμπορίου οι χώρες μετατοπίζουν την παραγωγή τους στους τομείς του συγκριτικού τους πλεονεκτήματος.
Ας δούμε τώρα τα οφέλη από το εμπόριο, υπολογίζοντας το αποτέλεσμα του εμπορίου στα πραγματικά ημερομίσθια. Τα πραγματικά ημερομίσθια μετρώνται με την ποσότητα των αγαθών που μπορεί να αγοράσει ένας εργάτης στην Φρουτοπία ή την Προβατοπία ανά ώρα. Ας υποθέσουμε ότι πριν το άνοιγμα του εμπορίου οι εργάτες στις 2 χώρες αμείβονταν με τα ίδια φρουτοευρώ ανά δέσμη αγαθών: για 3 φρούτα και 1 ρούχο η αμοιβή ήταν 8 φρουτοευρώ. Μετά το άνοιγμα του εμπορίου, η αμοιβή για τις ίδιες ώρες εργασίας παραμένει στα 8 φρουτοευρώ , αλλά η δέσμη των αγαθών κοστίζει 2 ώρες δουλειάς λιγότερες, ή με άλλα λόγια, αυτό αντιπροσωπεύει αύξηση 25% στο πραγματικό ημερομίσθιο των μήλων. Αντίστοιχα, αντιπροσωπεύει αύξηση 50% στο πραγματικό ημερομίσθιο των εργατών της Προβατοπίας.
Όταν οι χώρες επικεντρώνονται στους τομείς του συγκριτικού τους πλεονεκτήματος σε συνθήκες ελεύθερου εμπορίου, κάθε χώρα έρχεται σε καλύτερη θέση. Οι κάτοικοι σε κάθε χώρα μπορούν να αποκτήσουν μεγαλύτερη ποσότητα καταναλωτικών αγαθών για την ίδια ποσότητα εργασίας όταν ειδικεύονται σε τομείς συγκριτικού πλεονεκτήματος και ανταλλάσσουν την δική τους παραγωγή για αγαθά στα οποία έχουν μειονέκτημα.
6.2 διεθνες εμποριο και φορος ισολογισμου
Είπαμε και ουσιαστικά αποδείξαμε με όσο πιο απλό τρόπο μπορούσαμε, ότι το διεθνές εμπόριο είναι απαραίτητο για τον πληθυσμό όλου του πλανήτη. Όμως έχουμε προτείνει και ένα φόρο ισολογισμού, ο οποίος ενδεχομένως μπορεί να θεωρηθεί σαν δασμός. Ο σκοπός του φόρου ισολογισμού δεν είναι να λειτουργήσει σαν δασμός, αλλά να βοηθήσει στην ισοσκέλιση του ισοζυγίου, έτσι ώστε οι χώρες να μην έχουν ανάγκη να καταφύγουν σε δανεισμό για να καλύψουν το έλλειμμά τους και ταυτόχρονα να διαφοροποιήσει τον φόρο ανά πολίτη. Είναι άδικο και αντιδημοκρατικό να πληρώνει κάποιος πολίτης τα χρέη άλλου πολίτη. Είναι παράλογο επίσης να δανείζεσαι για να καλύψεις το έλλειμμά σου, αφού θα το πληρώσεις στο μέλλον, ειδικά αφού με αυτόν τον τρόπο δεν θα πληρώσει αυτός που κατανάλωσε. Είναι παράλογο επίσης να δανείζεσαι για να καλύψεις το έλλειμμά σου, όταν στην χώρα σου υπάρχει ανεργία.
Είπαμε ότι σε περίπτωση που η χώρα έχει εμπορικό πλεόνασμα το μισό του πλεονάσματος χ=χ/2 θα επιστρέφεται με την φορολογία στους πολίτες. Το υπόλοιπο μισό θα επιστρέφεται μετά από την υπογραφή συμφωνιών, στον ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΕΜΠΟΡΙΟΥ WTO. Ο ΠΟΕ θα είναι υποχρεωμένος να επενδύσει τα χρήματα που θα μαζεύει από τους πλεονασματικούς ισολογισμούς σε έργα ανάπτυξης σε χώρες που έχουν συμφωνήσει σε αυτό το νέο μοντέλο του Δικαιολισμού και έχουν ελλειμματικούς ισολογισμούς.
Μακροχρόνια, με αυτόν τον τρόπο το ισοζύγιο όλων των κρατών πρακτικά θα ισορροπεί κοντά στην τιμή μηδέν. Παράλληλα, θα έχουμε πραγματική ανάπτυξη και σύγκλιση των μισθών όλων των ανθρώπων στον πλανήτη.
Με την σύμφωνη γνώμη των πολιτών μπορεί να μπει ένας φόρος 1% σε όλα τα προϊόντα. Τα έσοδα από τον φόρο αυτόν μπορούν να δίδονται επίσης στις πιο φτωχές χώρες.
6.3 ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΜΠΟΡΙΟ ΧΩΡΕΙΣ ΦΟΡΟ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΥ
Δημιουργείται το παράδοξο να αποκομίζει τη μέγιστη ωφέλεια αυτός που έχει την μεγαλύτερη συμβολή στη δημιουργία του ελλείμματος . Αντίστοιχα αυτός με τη μικρότερη συμβολή επιβαρύνεται δυσανάλογα και πληρώνει και μέρος του αλλού
Για να γίνει πιο κατανοητό θα περιορίσουμε το μέγεθος της φρουτοπίας σε 4 φρούτα 1 πορτοκαλί τον Μπράουν και τρία μήλα . Τον Πέτρο το Γιόχαν και το Φρανς . Η Φρουτοπία ανταλλάσει αγαθά με την προβατοπία και έχουν ένα κοινό νόμισμα ένα Αγαθονόμισμα το οποίο αντιστοιχεί στην παραγωγή αγαθών ανά ώρα . Έστω λοιπόν ότι η κάθε χώρα παράγει 100 αγαθά και καταναλώνει τα 80 και ανταλλάσει τα 20 . Έχουν και οι δυο χώρες κοινό νόμισμα το φρουτοευρώ και κάθε αγαθό κοστίζει 1€ φρουτοευρώ
Για να γίνει πιο κατανοητό θα περιορίσουμε το μέγεθος της φρουτοπίας σε 4 φρούτα 1 πορτοκαλί τον Μπράουν και τρία μήλα . Τον Πέτρο το Γιόχαν και το Φρανς . Η Φρουτοπία ανταλλάσει αγαθά με την προβατοπία και έχουν ένα κοινό νόμισμα ένα Αγαθονόμισμα το οποίο αντιστοιχεί στην παραγωγή αγαθών ανά ώρα . Έστω λοιπόν ότι η κάθε χώρα παράγει 100 αγαθά και καταναλώνει τα 80 και ανταλλάσει τα 20 . Έχουν και οι δυο χώρες κοινό νόμισμα το φρουτοευρώ και κάθε αγαθό κοστίζει 1€ φρουτοευρώ
1 ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Σε μια χρονική στιγμή ο Μπράουν αποφασίζει ότι έχει τόσο ανάγκη ένα καινούργιο σκάφος αξίας 20€ αγαθών και το αγοράζει από την προβατοπία . Στέλνοντας 20€ εκτός φρουτοπίας δημιουργεί έλλειμμα στην Φρουτοπία το οποίο για να το χρηματοδότηση η Φρουτοπία καταφεύγει σε δανεισμό από την προβατοπία . Έτσι δημιουργείτε το παράδοξο το σκάφος του Μπράουν να το πληρώνει ο Μπράουν αλλά ταυτόχρονα να το χρεώνονται και ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς. Τι πόσο χρεώνονται ; 20€/4 + τόκους . Εάν υποθέσουμε ότι το δάνειο μέσω ομολόγων θα εξοφλήθη σε 15 χρόνια με επιτόκιο 5% η χώρα θα ξεπληρώσει 40 φρουτοευρώ άρα ο καθένας θα επιβαρυνθεί από 10€ φρουτοευρώ
Άρα ο Μπράουν αγόρασε ένα σκάφος 20€ θα του κοστίσει όμως 30€ ταυτόχρονα όμως όλοι οι άλλοι θα χρεωθούν από 10€ Η αγορά του Μπράουν ένα σκάφος σήμερα θα αναγκάσει κάθε μήλο να πληρώσει από μισό σκάφος στα επόμενα 15 χρόνια . Ποιος όμως ωφελείται από την ενέργεια του Μπράουν ; Σίγουρα ο Μπράουν διότι θα απολαύσει το σκάφος του
Επίσης θα μπορούσε να ωφεληθούν οι κάτοικοι της προβατοπίας που φτιάξανε το σκάφος του Μπράουν με τα 20€ ευρώ που αξίζει . Όμως αυτό δεν ισχύει διότι οι κάτοικοι της προβατοπίας που φτιάξανε το σκάφος θα πάρουν μόνο ένα κομμάτι από τα 20€ ας πούμε μόνο τα 10€ ποσό που αντιστοιχεί στην εργασία τους . ( Άρα θεωρητικά κάλλιστα θα μπορούσαν να κάνουν την εργασία για τους ίδιους και να μην φτιάξουνε ένα σκάφος ) Τα υπόλοιπα 10 θα τα πάρει ο επιχειρηματίας που κατασκευάσει το σκάφος θα τον ονομάσουμε Φίσερ. Το ποσό το οποίο όντως θα μεταφερθεί σαν κέρδος στους κατοίκους τις προβατοπίας εξαρτάτε αποκλειστικά από το πόσους φόρους θα πληρώσει ο Φίσερ . Εφόσον ο Φίσερ χάρη στα καπιταλιστικό σύστημα μπορέσει να μην πληρώσει φόρους η προβατοπία δεν θα ωφεληθεί τίποτα σαν κέρδος . Ο Μπράουν και ο Φίσερ ανήκουν σε αυτή την ομάδα φρούτων με την δική της ιδεολογία και είναι ανεξάρτητη από κάθε χώρα.
Όμως συνολικά το σκάφος είδαμε ότι θα κοστίσει στους κατοίκους τις φρουτοπίας 60€ = 20€ που έδωσε ο Μπράουν + 20€ δανεισμός με ομόλογα + 20€ τόκους που πάνε λοιπόν τα υπόλοιπα 40 € ; Απάντηση σε αυτόν που έχει τα χρήματα και δανείζει . Πιθανόν λοιπόν και στον Μπράουν
2 ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Πάμε ξανά λοιπόν το παράδειγμα από την αρχή . Ο Μπράουν το πορτοκαλί ανήκει στην ανωτάτη εισοδηματική τάξη του 20% του πληθυσμού (στο παράδειγμα μας στο 25% του πληθυσμού ) και κατέχει πάνω από το 50% του εισοδήματος . Όταν αποφασίζει να αγοράσει το σκάφος έχει την πολυτέλεια σε αντίθεση με τα μήλα να έχει επενδύσεις και στις δυο χώρες . Επειδή δεν έχουν ιδεολογία οι πράξεις τους, (των πορτοκαλιών )είναι ανεξάρτητες από το όφελος της χώρας . Αγοράζοντας το σκάφος γνωρίζει ότι δημιουργεί το Έλλειμμα στην Φρουτοπία αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα . Διότι έχει τα χρήματα να αγοράσει τα ομόλογα. Έτσι ο Μπράουν αγοράζει ένα σκάφος 20€ Η Φρουτοπία δανείζεται 20€ τα οποία της τα δανείζει ο ίδιος ο Μπράουν
ΑΡΑ ο Μπράουν αγοράζει ένα σκάφος -20€ στο πορτοφόλι του . Αγοράζει και τα ομόλογα της φρουτοπίας -20€ σύνολο -40€ . θα πληρώσει για την αποπληρωμή των ομολόγων -10€ άρα τελικό σύνολο -50€
ΤΩΡΑ θα δούμε τι θα έχει ο Μπράουν
1 σκάφος αξίας 20€ + Ομόλογα αξίας 40€ σύνολο 60€ αξία
Το Συμπέρασμα μπορούμε να το δούμε από 2 όψεις
· αγοράζοντας ένα σκάφος αύξησε την περιουσία του κατά 10€
· αγοράζοντας ένα σκάφος πλήρωσε αντί για 20 € μόνο 10€
από οποία όψη όμως και να το δεις τα μήλα ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς θα πληρώσουν από 10 € δηλαδή από μισό σκάφος μέσα σε 15 χρόνια
3 ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Πάμε λοιπόν πιο κοντά στην πραγματικότητα . Ο Μπράουν ανήκει στην δική του κάστα μαζί με το Φίσερ και τον Κραφτ . Αν και θεωρητικά είναι μέλος της φρουτοπίας είναι ο κυρίως μέτοχος στην δική του επιχείρηση κατασκευής πολυτελών γιοτ στην προβατοπία . Ο Μπράουν αποφασίζει με τα χρήματα του στην Φρουτοπία να αγοράσει το καινούργιο του σκάφος 145 μέτρων που έχει τόσο ανάγκη και το αγοράζει από την δική του επιχείρηση στην προβατοπία .
Τώρα το σύνολο χρημάτων στο πορτοφόλι του διαμορφώνεται ως έξεις
Πρώτα τι φεύγει από το πορτοφόλι . Ο Μπράουν αγοράζει ένα σκάφος -20€ στο πορτοφόλι του . Αγοράζει και τα ομόλογα της φρουτοπίας -20€ σύνολο -40€ . θα πληρώσει για την αποπληρωμή των ομολόγων -10€ άρα τελικό σύνολο -50€
ΤΩΡΑ θα δούμε τι θα έχει ο Μπράουν
1 σκάφος αξίας 20€ + Ομόλογα αξίας 40€ + κέρδος 10€ από κατασκευή σκάφους σύνολο 70€ αξία
Στο πορτοφόλι του αρχικά είχε 50€ . Στο τέλος της διαδικασίας 50€ έχει και πάλι . ΑΛΛΑ και ένα γιότ . Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς θα πληρώσουν από 10 € δηλαδή από μισό σκάφος μέσα σε 15 χρόνια
ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Α Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς θα πληρώσουν από 10 € δηλαδή από μισό σκάφος μέσα σε 15 χρόνια . Από αυτά τα 20 € θα πάνε πίσω στο Μπράουν άρα θα πληρώσουν οι ίδιοι το γιότ του και τα υπόλοιπα 10€ είναι ουσιαστικά οι απαιτήσεις που έχουν οι αντίστοιχοι Πέτρος, Γιόχαν και Φρανς της προβατοπίας για την εργασία τους
Β Ο Μπράουν έχει καταφέρει το απόλυτο όνειρο κάθε πορτοκαλιού . Μπορεί να αγοράζει ότι θέλει και να μην του κοστίζει τίποτα
Ο Μπράουν ο Φίσερ και ο Κραφτ Έχουν απόλυτα κατανοήσει το καπιταλιστικό σύστημα . Μπορούν να αγοράζουν ελεύθερα ότι ακριβώς θέλουν και να μην τους κοστίζει (με την μέθοδο που δείξαμε) τίποτα. Αρκεί οι απαιτήσεις τους να εκκαθαρίζονται μεταξύ τους και το υπαλληλικό προσωπικό να μην έχει να ικανοποίηση περισσότερες απαιτήσεις από αυτές που αντέχει .
Χωρείς τη θεσμοθέτηση ενός φόρου ισολογισμού , όπως ζητά ο Δικαιολισμος και χωρίς την εξίσωση των φορολογικών συντελεστών έτσι ώστε να είναι ακριβώς ίδιοι για όλους είτε είναι πρόσωπα είτε επιχειρήσεις , θα εμφανίζεται πάντα το φαινόμενο μέρος του πληθυσμού δηλαδή τα πορτοκάλια να αγοράζουν δωρεάν είδη πολυτελείας και τα μήλα να προσπαθούν δουλεύοντας μια ζωή να τα αποπληρώσουν .
Αν υποθέσουμε ότι ο φόρος ισολογισμού θεσμοθετείται η κατάσταση πλέον θα έχει ως εξής
· Η Φρουτοπία εισάγει ένα σκάφος 20 € , και εφόσον δεν έχουμε άλλες συναλλαγές όπως έχουμε υποθέσει στο παράδειγμα μας πρέπει να επιβάλει ένα φόρο ισολογισμού
· Εφόσον το ισοζύγιο έχει έλλειμμα, τότε το χ = 125% *χ άρα ο φόρος θα πρέπει να είναι 25€ εξαιτίας του ισοζυγίου . Τα έξτρα 5€ πλέον του φόρου ουσιαστικά ανήκουν σε όλο τον πληθυσμό .
· Πλέον ο Μπράουν όντως πληρώνει για το γιοτ και μάλιστα του κοστίζει και 3,75€ περισσότερο
· Όλος ο πληθυσμός έχει κέρδος από την δημιουργία του γιοτ . Οι κάτοικοι της φρουτοπίας κερδίζουν από 1,25€ και οι κάτοικοι τις προβατοπίας από 2,5€
Μέσο του ΔΝΤ και των εκλεγμένων ηγετών ζητείται από τον πληθυσμό η αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Όμως αυτό που πραγματικά ζητείται, είναι η αύξηση κατασκευής ειδών πολυτελείας για το κεφάλαιο και η μεγέθυνση του χρέους και της ανισότητας. Ακόμα χειρότερα, ζητείται η άνοδος της ανεργίας έτσι ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητα εξαιτίας του φόβου σε αυτούς που είναι τυχεροί και έχουν εργασία. Δημιουργείται επίσης το παράξενο φαινόμενο να μην αφήνεις τους ανέργους να εργαστούν για την βελτίωση της δικής τους κατάστασης αλλά ούτε για την βελτίωση της κατάστασης των συμπολιτών τους. Έτσι δεν υπάρχουν γιατροί σε νοσοκομεία, δάσκαλοι σε σχολεία κλπ. Στην παγκόσμια ιστορία ποτέ ένα σύστημα δεν υπήρξε τόσο αισχρό που να εμποδίζει τους ανθρώπους να δουλέψουν. Όλα τα συστήματα μέχρι τώρα προσπαθούσαν να τους εξαναγκάζουν να δουλέψουν, ώστε να πάρουν το προϊόν της εργασίας. Όμως αυτή η κατάφορη αδικία ωθούσε τους ανθρώπους στο να μην είναι παραγωγικοί. Ο καπιταλισμός έλυσε αυτό το πρόβλημα, διότι είναι το μόνο σύστημα που προβλέπει ανεργία και τη φτώχια . ¨¨η φτώχεια δεν συνιστά φυσική κατάσταση ή προϊόν προσωπικής ανικανότητας, αλλά το απαραγνώριστο χαρακτηριστικό ενός πανίσχυρου ταξικού καθεστώτος, που υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια την πίστη του στην ανισομέρεια και την ανισότητα.¨¨ http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231146664
Για αυτό προτείνουμε να μετονομαστεί ή σε ανεργοκαπιταλισμό δηλαδή καπιταλισμός της ανεργίας, ή σε ηλιθιοκαπιταλισμό δηλαδή καπιταλισμό των ηλιθίων.
Για αυτό προτείνουμε να μετονομαστεί ή σε ανεργοκαπιταλισμό δηλαδή καπιταλισμός της ανεργίας, ή σε ηλιθιοκαπιταλισμό δηλαδή καπιταλισμό των ηλιθίων.
6.4 ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΔΑΣΜΟΣ ΣΤΑ ΕΓΧΩΡΙΑ ΠΡΟΪΌΝΤΑ
Ο σύγχρονος καπιταλισμός οραματίζεται την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων
εφόσον η διανομή του πλούτου είναι άνιση δημιουργεί και άνιση κατανομή του χρέους έτσι ώστε η πρόσθεση της να δίνη μια ισότητα ! ( ©Δικαιολισμος 2010 )
Όπως προείπαμε όταν οι χώρες επικεντρώνονται στους τομείς του συγκριτικού τους πλεονεκτήματος σε συνθήκες ελεύθερου εμπορίου, κάθε χώρα έρχεται σε καλύτερη θέση. Οι κάτοικοι σε κάθε χώρα μπορούν να αποκτήσουν μεγαλύτερη ποσότητα καταναλωτικών αγαθών για την ίδια ποσότητα εργασίας όταν ειδικεύονται σε τομείς συγκριτικού πλεονεκτήματος και ανταλλάσσουν την δική τους παραγωγή για αγαθά στα οποία έχουν μειονέκτημα. Είναι μια πραγματικότητα που ωφελεί όλους εφόσον όμως δεν υπάρχει έλλειμμα στο ισοζύγιο . Η μη αντιστάθμιση του ελλείμματος του ισοζυγίου με ένα φόρο ισολογισμού λειτουργεί σαν δασμός στα εγχώρια προϊόντα .
